Lambertus
en Gerrit Vlaskamp hebben allebei gewerkt aan de tuin van de pastorie in
Damwoude. Lambertus in 1844, Gerrit in 1881. De tuin is nog
ouder, want in 1872 schreef François Haverschmidt al vol liefde over deze tuin
in FAMILIE EN KENNISSEN. Hij was de kleinzoon van dominee François Bekius en
hij ging omstreeks 1840 geregeld logeren in Dantumawoude, zoals het dorp toen
nog heette:
‘Adam
en Eva hebben in geen weelderiger lustoord hun onschuld genoten- en verloren,
dan waarin ik de augustusmaanden van mijn vierde tot mijn achtste jaar
doorbracht.
Vlak
voor het huis, temidden van een uitgestrekt plein, met kiezelzand bestrooid,
stond een reusachtige linde. Rondom haar dikke stam had men een bank gemaakt en
daar zie ik mijn grootvader en grootmoeder nog zitten, des avonds bij de thee.
Wat was het daar stil, vergeleken bij het gewoel in de stad, en wat was de
zoele lucht vol geuren van de reseda en de kamperfoelie’.
De tekening is van J.Hoyng van Papendrecht. Thérèse Schwarze maakte het portret van François HaverSchmidt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten