De tuinen van Gerrit Vlaskamp zijn nu zo'n 120 tot 160 jaar oud, dat betekent dat er veel verdwenen is. De meeste struiken zijn er niet meer, maar gelukkig rest er nog een groot aantal bomen.
Vooral de rode beuk valt op in het noordelijke landschap, Vlaskamp plantte bijna altijd zo'n majestueuze boom. Het is daarom heel verdrietig dat vorige week de rode beuk in de Vlaskamptuin bij de voormalige dokterswoning in Stiens gekapt moest worden.
De boom was ziek. Tijdens het kappen van de boom was ik heel bang, dat dat niet het geval zou zijn, maar gelukkig was de binnenkant helemaal aangetast door zwammen en schimmels.
Ik heb al een paar keer bij een gekapte boom gestaan met een volkomen gave stronk, waardoor ik ernstige twijfels had omtrent de noodzaak van de kap, maar hier was het inderdaad volkomen terecht.
Ook de prachtige kastanjeboom onderging hetzelfde lot.
Gelukkig is de vleugelnoot, die ooit omgevallen is, maar daarna weer doorgegroeid, nog gezond. Dit kun je met recht een monument noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten